Kryzys to dopiero będzie – 2

Nie jasne również jest co stanie się, gdy ta kolejna bańka jednak pęknie. Ze względu na wysokie  (patrz wykres poniżej) i narastające w przyspieszonym tempie zadłużenie głównych państw rozwiniętych mało prawdopodobnym będzie, by po pęknięciu kolejnej bańki stać był to państwa na napompowanie kolejnej bańki.

Źródło: Eurostat

Dane do wykresu w formacie Excel

A wtedy komuś tę stratę trzeba będzie ulokować. Powiesz, że przecież wiadomo kto ponosi stratę na działalności gospodarczej? Nie do końca. W świecie pieniądza papierowego można ją ulokować za pomocą inflacji lub deflacji. W zależności od tego czy ulokujemy stratę to za pomocą inflacji, czy za pomocą deflacji to różne podmioty gospodarcze „skonsumują” większą część straty:

Więc tak naprawdę, kto straci będzie decyzją polityczną. Ja obstwaiam wybór inflacji. Od czasu pojawienia się pieniądza papierowego stratę lokowano za pomocą inflacji. Kredytobiorców jest więcej niż kredytodawców. A pojawienia się pieniądza papierowego zbieżne było z pojawieniem się demokracji. Ponadto rząd też zazwyczaj jest kredytobiorcą. Ale kto wie co się stanie, gdy pęknie największa we współczesnej histori bańka.

Na wszelki wypadek spłacam wszystkie długi, staram się zbudować trochę płynnych oszczędności, a inwestycje niepłynne (poza domem) przerzucę w postać płynną i czekam na rozwój wypadków.

Inne wpisy w cyklu "Kryzys to dopiero będzie":

Kryzys to dopiero będzie – 22 października 2009 – Kryzysik minął. A kryzys to dopiero będzie. Rządy państw rozwiniętych uśmierzyły dolegliwość recesji zasypując rynek pieniędzmi. Ale nie rozwiązały źródła problemu, czyli nadmiernej konsumpcji na kredyt  i nieudacznych regulacji systemu bankowego.

Wpisy w cyklu "Lekcje z Krysysiku":

Cisza przed burzą…  – 10 sierpnia 2009 – W naszej gospodarce jest trochę skromniej niż w latach uprzednich, ale obyło się bez wielkiego załamania. Jeśli uda się sztuczne pompowanie konsumpcji na zachodzie to mamy z 2-4 lata ciszy na uporządkowanie naszej gospodarki, oraz pryw
atnych finansów. 

Obciąć wydatki, podnieść podatki  i spłacać zadłużenie – 29 czerwca 2009 – Zamiast zapowiadanego końca kapitalizmu, mamy koniec tworzonej na kredyt iluzji zamożności welfare state.  Złota era sektora publicznego dobiega końca. Jeśli nie chcemy, by nasz sektor publiczny pociągnął Polskę na dno trzeba obniżać wydatki i podnosić podatki. 

Po pierwsze prewencja  – 4 czerwca 2009 – Skutki recesji należy łagodzić zanim się ona zacznie. Przede wszystkim gromadząc oszczędności publiczne, które można w recesji wydać, by zastąpić spadek wydatków prywatnych.

Trzymał Kozak Tatarzyna, a Tatarzyn za łeb trzyma – 7 maja 2009 – Wciągnięcie banków zachodnich do Polski spowodowało, że stabilność tych banków, a więc i gospodarek z których pochodzą zależy od rozwoju sytuacji w Polsce. 

Po opanowaniu kryzysiku będzie delewarowanie – 30 kwietnia 2009 – Kryzys to dopiero będzie.

Polska zeszła ze ścieżki szybkiego rozwoju gospodarczego – 22 kwietnia 2009 

Skończył się łatwy dostęp do zagranicznych pieniędzy  – 19 marca 2009

Wpisy w serii "Dekada Niepewności":

Polska – złote ćwierćwiecze?  – 18 czerwca 2009 Jeśli nie spieprzymy naszej szansy to przed Polską ekonomiczne ćwierćwiecze, które będzie najlepsze od kiluset lat. Mamy niezłą pozycję startową by być najbardziej dynamiczną gospodarką Europy.  Jak na warunki europejskie nasza gospodarka jest co prawda średnio mocno przeregulowana, ale za to średnio lekko zadłużona.

USA – likwidacja zadłużenia poprzez niewypłacalność i inflację.  – 15 czerwca 2009 — Będzie powtórka z lat 70-ych wysoka inflacja i niski wzrost, czyli stagflacja.

Fiskalne możliwości i inflacyjne konsekwencje – 12 maja 2009 –  „Walczenie” z kryzysikiem za pomocą wydawania pieniędzy, których się nie posiada jest najlepszym sposobem na wywołanie kryzysu niewypłacalności państw oraz powrotu wysokiej inflacji znanej z przełomu lat 70-ych i 80-y

Co zrobią Chińczycy z dolarem? – 4 maja 2009 – Wartość dolara zależy od tego jak się zachowają chińczycy. Ameryka nie może na chińczyków za bardzo naciskać, bo ci zdewalują im dolara. Ale Chińczycy skorzystają z tej bronii w ostateczności bo sami bardzo dużo stracą.

Kryzys jako międzynarodowa przepychanka polityczna  – 30 marca 2009 – Każdy kryzys nadmiernego zadłużenia rozwiązuje się dzieląc stratę z niespłaconych długów pomiędzy kredytodawców i kredytobiorców. Jednak nie ma tu prostej matematyki. Siła jednych i drugich wzajemnie na siebie oddziaływuje, by ustalić ile długów się umorzy, ile spłaci i kiedy.

Po kryzysiku dekada niepewności –  12 marca 2009 – Kryzys to dopiero będzie. Czytaj by się dowiedzieć dlaczego.

Inne wpisy w tym temacie:

Kto jest winieni recesji  — 24 stycznia 2009