Szkoła Polska 2

Podręczniki dla każdego

W PRL brak sznurka do snopowiązałek był synonimem nierozwiązywalnego i regularnie powracającego problemu.  Był on dowodem na immanentną niewydolność realnego socjalizmu.  W III/IV RP tę samą rolę pełni wyzwanie zapewnienia każdemu dziecku dostępu do podręczników.  Nieumiejętność sprostania temu wyzwaniu jest dowodem na anachroniczności polityków i elit oświatowych.  Od kilku lat lewica i prawica proponują doraźną pomoc (n.p. wyprawka dla ucznia), lub rozwiązania, które są skazane na niepowodzenie bowiem nie uwzględniają interesów osób związanych z podręcznikami (n.p. giełdy używanych podręczników).

Ale już koniec tej niemocy. Rozpoczynam właśnie propagowanie rozwiązania, które z powodzeniem działa w Australii, Wielkiej Brytanii, oraz USA.  Spowoduję, że podręcznik będzie własnością biblioteki szkolnej, a nie ucznia.  Biblioteka szkolna kupi podręcznik i przez kilka lat będzie wypożyczać podręcznik kolejnym rocznikom uczniów.

Pomysł ten ma same zalety.  Zmniejszy wydatki Polaków na podręczniki, co jest zwłaszcza cenne w rodzinach biednych.  Zmniejszy koszty dystrybucji podręczników, bo jedna ciężarówka która jedzie z drukarni do szkoły jest tańsza niż cała sieć sprzedawców  i pośredników, oraz łapówek dla nauczycieli. Podda też w wątpliwość model nauczania polegający na „kuciu na pamięć” – posiadanie podręczników przez szkoły ułatwi spowodowanie, by z czasem podręcznik stał się pomocą naukową rozwijającą zdolności, a nie zbiorem wiedzy z której trzeba będzie się rozliczyć za kilka lat.

Jeżeli pomyślisz, że się nie uda bo nauczyciele będą przeciw (bo nie dostaną swojej łapówki), wydawcy będą przeciw (bo spadnie sprzedaż podręczników), i uczniowie będą przeciw (bo z czego będą kuć do egzaminów) to jesteś w większości, która się myli.

Ale nie będę się z tobą kłócił.  Zamiast pyszczyć za tym pomysłem, najpierw wdrożę go w kilku małych szkołach wiejskich, gdzie stosunkowo wielu uczniów nie ma kompletu podręczników a nauczyciele są pod większą kontrolą lokalnej społeczności.  W ciągu najbliższego roku mam nadzieję zebrać fundusze na zrobienie jednej takiej biblioteki podręczników w małej wiejskiej szkole.  Namawiam też polityków by w ramach robienia sobie reputacji zrobili podobne biblioteki podręczników.  W zeszłym tygodniu sprzedałem ten pomysł Donaldowi Tuskowi, teraz pójdę do chłopaków z PiS, żeby wiedzieli, że jak nie oni to PO podejmie się tego wyzwania. Potem pójdę do Tuska i mu powiem, że może niedługo PiS zacznie robić biblioteki podręczników.

Dla zainteresowanych zamieszczam zarys porozumienia pomiędzy szkołą a osobami/fundacją finansującymi utworzenie biblioteki podręczników.

Szkoła Polska 1 – Roman Giertych ma rację